dziedzicz|yć

impf vt 1. (otrzymać w spadku) to inherit [majątek, ziemię]

- dzieci dziedziczą po rodzicach children come into their inheritance from their parents ⇒ odziedziczyć

2. [władca] to succeed (po kimś sb)

- dziedziczyć tron po ojcu/stryju to succeed one’s father/uncle to the throne ⇒ odziedziczyć

3. (przejmować po rodzicach) to inherit [cechy, choroby]

- dziedziczy skłonność do tycia po obojgu rodzicach he inherited a tendency to gain weight from both his parents ⇒ odziedziczyć

4. przen. (przejąć) to inherit

- dziedziczyć doświadczenia to inherit experience

- papieże dziedziczą ten obowiązek po cesarzach rzymskich popes have inherited that duty from the Roman emperors ⇒ odziedziczyć